به گزارش ایلنا، سمعک وسیله الکترونیکی کوچکی است که در گوش یا پشت گوش خود قرار می دهید. این امر بعضی از صداها را بلندتر می کند به طوری که فرد مبتلا به کم شنوایی می تواند در فعالیت های روزانه به طور کامل گوش کند ، ارتباط برقرار کند و در آن شرکت کند. سمعک می تواند به افراد کمک کند در هر دو مکان آرام و پر سر و صدا بیشتر گوش کنند.

سمعک دارای سه قسمت اساسی است: میکروفون ، مدارپردازنده و بلندگو. سمعک صدا را از طریق میکروفون دریافت می کند ، که امواج صوتی را به سیگنال های الکتریکی تبدیل می کند و آنها را به یک تقویت کننده می فرستد. تقویت کننده قدرت سیگنال ها را افزایش داده و سپس آنها را از طریق بلندگو به گوش می فرستد.

سمعک ها چگونه می توانند کمک کنند؟

سمعک ها در درجه اول در بهبود شنوایی و درک گفتار افرادی که دچار کم شنوایی هستند ، که ناشی از آسیب دیدن سلول های حسی کوچک در گوش داخلی است، مفید است. به این نوع کاهش شنوایی، کاهش شنوایی حسی گفته می شود. این آسیب می تواند در نتیجه بیماری ، پیری ، یا صدمه ناشی از سر و صدا یا داروهای خاصی ایجاد شود.

سمعک، ارتعاشات صدا را که وارد گوش می شود را بزرگ می کند. سلولهای مو باقی مانده ، ارتعاشات بزرگتر را تشخیص داده و آنها را به سیگنالهای عصبی منتقل می کنند. هرچه صدمه به سلول های موی فرد بیشتر باشد ، از دست دادن شنوایی شدیدتر می شود و تقویت سمعک برای افزایش این اختلاف بیشتر می شود. با این وجود محدودیت های عملی در مورد میزان تقویت سمعک وجود دارد. علاوه بر این ، اگر گوش داخلی خیلی آسیب دیده باشد ، حتی لرزش های بزرگ به سیگنال های عصبی تبدیل نمی شوند. در این شرایط ، سمعک بی اثر خواهد بود.

چگونه می توانم متوجه شوم که به سمعک احتیاج دارم؟

اگر فکر می کنید ممکن است دچار کم شنوایی شوید و باید از سمعک استفاده کنید، به پزشک خود مراجعه کنید که ممکن است شما را به متخصص گوش و حلق و بینی ارجاع دهد. متخصص گوش و حلق و بینی ، پزشک متخصص در زمینه های گوش ، بینی و گلو است و علت کم شنوایی را بررسی می کند. شنوایی شناسی، یک متخصص بهداشت شنوایی است که کم شنوایی را شناسایی و اندازه گیری می کند و یک آزمایش شنوایی را برای ارزیابی نوع و میزان از دست دادن انجام می دهد.

انواع سمعک :

انواع مدل سمعک

• سمعک های پشت گوشی (BTE) : شامل یک پلاستیک سخت است که در پشت گوش  قرار می گیرد و به یک گوشواره پلاستیکی متصل شده است که درون گوش خارجی قرار دارد. قطعات الکترونیکی در قسمت پشت گوش نگهداری می شوند. سمعک های BTE توسط افراد در هر سنی برای کم شنوایی خفیف تا شدید استفاده می شود.

• سمعک های داخل گوش (ITE): کاملاً درون گوش خارجی قرار می گیرند و برای کم شنوایی خفیف تا شدید استفاده می شوند. کیس نگهدارنده ، قطعات الکترونیکی از پلاستیک سخت ساخته شده است. برخی از وسایل ITE ممکن است دارای ویژگیهای اضافه شده خاصی مانند telecoil باشد. telecoil یک کویل مغناطیسی کوچک است که به کاربران این امکان را می دهد تا از طریق میکروفون آن صدا را از طریق مدار سمعک دریافت کنند. این کار شنیدن مکالمات از طریق تلفن را آسان تر می کند. یک telecoil همچنین به افراد کمک می کند تا در امکانات عمومی که سیستم های صوتی ویژه ای نصب کرده اند ، به نام سیستم های حلقه القایی ، بشنوند. سیستم های حلقوی القایی در بسیاری از کلیساها ، مدارس ، فرودگاه ها و سالن اجتماعات یافت می شود. وسایل کمکی ITE معمولاً توسط کودکان خردسال استفاده نمی شود ، زیرا با رشد گوش مجبور به تعویض قلاب می شوند.

• سمعک داخل کانال (ITC) و (CIC) : در کانال گوش قرار می گیرند و در دو سبک در دسترس هستند. سمعک ITC داخل کانال متناسب با اندازه و شکل کانال گوش فرد ساخته می شود. سمعک CIC که کاملاً در کانال گوش پنهان است. از هر دو نوع برای کم شنوایی خفیف تا متوسط ​​استفاده می شود.

از آنجا که آنها کوچک هستند ، ممکن است تنظیم و برداشتن آن برای فرد دشوار باشد. آنها معمولاً برای کودکان خردسال یا برای افراد با شنوایی شدید تا عمیق توصیه نمی شوند زیرا کاهش اندازه آنها قدرت و حجم آنها را محدود می کند.

آیا تمام سمعک ها به یک روش کار می کنند؟

سمعک ها بسته به الکترونیکی مورد استفاده متفاوت عمل می کنند. دو نوع اصلی الکترونیک آنالوگ و دیجیتال هستند.

• سمعک های آنالوگ: امواج صوتی را به سیگنالهای الکتریکی تبدیل می کنند که تقویت می شوند. سمعک های قابل تنظیم / آنالوگ ، قابل تنظیم برای پاسخگویی به نیازهای هر کاربر ساخته شده اند. این کمک ها توسط سازنده مطابق با مشخصات توصیه شده توسط متخصص شنوایی شما برنامه ریزی می شود. سمعک های آنالوگ / قابل برنامه ریزی دارای بیش از یک برنامه یا تنظیمات هستند. متخصص شنوایی می تواند کمکهای خود را با استفاده از رایانه برنامه ریزی کند و شما می توانید برای محیط های مختلف گوش دادن تغییر دهید. سمعک های آنالوگ / قابل برنامه ریزی در انواع سمعک ها قابل استفاده است. وسایل کمکی آنالوگ معمولاً ارزان تر از وسایل دیجیتال هستند.

• سمعک های دیجیتال: قبل از تقویت آنها ، امواج صوتی را به کدهای عددی ، مشابه کد باینری یک کامپیوتر تبدیل می کنند. از آنجا که این کد همچنین شامل اطلاعاتی در مورد نوع صدا یا بلندی صدا می باشد ، این کمک را می توان به طور ویژه برنامه ریزی کرد تا برخی از فرکانس ها بیشتر از سایرین تقویت شود. سمعک های دیجیتال انعطاف پذیری بیشتری را در تنظیم کمک به نیازهای کاربر و در بعضی از محیط ها ایجاد می کند. این کمک ها همچنین می توانند برای تمرکز روی صداهایی که از یک جهت خاص تهیه می شوند ، برنامه ریزی شوند. از مدارهای دیجیتالی در انواع سمعک ها استفاده می شود.