قوانین دست و پاگیر کمر تولید را شکسته است!
عصر کالا- دبیرکل کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران میگوید: اگر رکود و تعطیلی واحدها و کارخانهها امسال هم ادامه پیدا کند شعار تولید و اشتغال در سال ۹۶ عملی نخواهد شد.
عصر کالا- دبیرکل کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران میگوید: اگر رکود و تعطیلی واحدها و کارخانهها امسال هم ادامه پیدا کند شعار تولید و اشتغال در سال ۹۶ عملی نخواهد شد.
به گزارش پایگاه خبری «عصرر کالا» به نقل از ایسنا، هادی ابوی اظهار کرد: برای آنکه تولید و اشتغال رونق بگیرد باید انقلابی در حوزه صنعت، اقتصاد و بازار کار ایجاد شود.
وی افزود: متاسفانه برخی قوانین دست و پاگیر کمر تولید را شکسته است و عوامل متعددی از جمله مالیات بر ارزش افزوده، عوارض گمرکی و نرخ سود تسهیلات بانکی تولیدکنندگان را دچار مشکل کرده که باید از میان برداشته شود.
دبیرکل کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران با تاکید بر توجه دولت به بنگاههای تعاونی خاطرنشان کرد: اگر دولت درصدد ایجاد اشتغال و تمرکز بر بنگاههای کوچک و متوسط است امسال باید به طور جدی به تعاونیها بپردازد و آنها را به شکل ویژهای حمایت کند.
ابوی افزود: فارغ التحصیلان و جویندگان کار میتوانند با تشکیل شرکت تعاونی برای خود کسب و کاری راه اندازی کنند، بدون آنکه هزینه سنگینی متحمل شوند و وزارت کار باید این مساله را در برنامه سال جدید خود بگنجاند.
وی به تعطیلی بسیاری از واحدها و کارخانهها اشاره کرد و گفت: چنانچه این رکود و تعطیلی در سال جاری هم ادامه داشته باشد شعار تولید و اشتغال در سال 96 عملی نخواهد شد، بنابراین حمایت دولت از کارخانهها و جلوگیری از توقف فعالیت بنگاههای در حال تعطیل ضروری است.
این مقام مسئول کارگری خاطرنشان کرد: مقام معظم رهبری یکسال دیگر هم موضوعی اقتصادی را به عنوان شعار سال نامگذاری کردند تا اهمیت توجه به تولید داخلی و رفع دغدغه مردم را بیش از پیش نشان بدهند، اما طبعا ایجاد اشتغال از عهده یک وزارتخانه خارج است و همه دستگاهها و مجموعهها باید برای اشتغالزایی همت کنند.
ابوی در پایان گفت: برخی کارفرمایان برای آنکه هزینه کمتری از بابت بیمه و اضافه کار به نیروهای کار خود پرداخت کنند، افرادی را به عنوان ساعتی یا پاره وقت به خدمت میگیرند که از حداقلهای قانون کار برخوردار نیستند ولی با این کار فضای اشتغال عده ای جویای کار گرفته میشود. بسیاری از کارگران نیز برای امرار معاش ناچار به شیفت دوم روی می آورند تا از عهده هزینههای زندگی برآیند در حالی که کار در شیفت دوم فضای کار دیگری را اشغال میکند و این امر به بازار کار و فضای اشتغال کشور لطمه میزند.