عصر کالا- معرفی کالای ایرانی به نام کالای هندی و ترکیبرندهای معروف ایرانی و محصولات با کیفیت در کشور به‌دلیل نبود حمایت‌های لازم به ورشکستگی کشیده شده است، چرا که منفعت‌طلبی برخی تولیدکنندگان به‌واسطه کاهش کیفیت مدتی پس از سود در بازار سبب عدم اعتماد به برندهای ایرانی شده است.
به گزارش پایگاه خبری «عصر کالا» به نقل از آرمان، قطعا در چنین شرایطی وظیفه دولت تشویق تولیدکنندگانی است که کالای با کیفیت تولید می‌کنند. مصرف کالای خارجی سبب متضرر شدن کشور و بیکاری طیف عظیمی از جوانان، بالا رفتن خطرات امنیتی در کشور، تعطیلی کارخانجات و بروز ناهنجاری‌های اخلاقی، نارضایتی از میزان اندک حقوق و مزایا در خانواده‌های کارگران و رکود اقتصادی می‌شود.
محمد لاهوتی، رئیس کنفدراسیون صادرات ایران می‌گوید: «ما شاهد تولید کالای ایرانی با برندهای خارجی و عرضه به بازار به‌عنوان کالای غیرایرانی هستیم و به‌نظرم این موضوع مهمی در جامعه است و باید آسیب‌شناسی شود، چرا کالایی که در کشور با طرح و دانش و ایده ایرانی تولید می‌شود نباید به‌عنوان کالای ایرانی و با برند خود عرضه شود و چرا ترجیح فروشنده معرفی این کالا به نام کالای ترک یا هندی است؟ این نشانگر اعتماد از دست رفته به کالای ایرانی است و برای بازگشت این اعتماد از دست رفته حاکمیت و تولید‌کننده باید تلاش کنند.»
**وزیر کار اعلام کردند که بر اساس نظرسنجی‌ها 10درصد مردم تمایلی به خرید کالاهای ایرانی ندارند. به‌نظر می‌سد این رقم بالاتر از‌درصد اعلام شده باشد. نظر شما در این‌باره چیست؟
قطعا بر اساس واقعیات و آمار در اختیار چنین رقمی طرح شده است. اگر چه افرادی که تمایل به خرید کالای ایرانی ندارند ظاهرا بیشتر از رقم اعلام شده به‌نظر می‌رسند و دلیل این مساله بیشتر به نوع عملکرد دولت از لحاظ حمایت از کالای ایرانی بستگی دارد، این شعار که از سوی مقام معظم رهبری اعلام شد نیاز به اتخاذ عملکرد درست از سوی دولت دارد و همچنین لازم است از سوی آحاد جامعه مورد توجه قرار گیرد. ضمن اینکه شاید تولیدکنندگان کشور نیز در شناسایی کالا و ایجاد برند قابل اعتماد و رعایت پارامترهای موثر در تمایل برای خرید تلاشی نکرده‌اند. ما شاهد تولید کالای ایرانی با برندهای خارجی و عرضه به بازار به‌عنوان کالای غیرایرانی هستیم و به‌نظرم این موضوع مهمی در جامعه است و باید آسیب‌شناسی شود، چرا کالایی که در کشور با طرح و دانش و ایده ایرانی تولید می‌شود نباید به‌عنوان کالای ایرانی و با برند خود عرضه شود و چرا ترجیح فروشنده معرفی این کالا به نام کالای ترک یا هندی است؟
این نشانگر اعتماد از دست رفته به کالای ایرانی است و برای بازگشت این اعتماد از دست رفته حاکمیت و تولید‌کننده باید تلاش کنند. در کشورهای پیشرفته و صاحب‌نام برندهای تولیدی آن کشور نشان ارزش تولید در کارخانه‌های این کشور است، یعنی واحدهای تولیدی می‌توانند با استفاده از این برند اعداد بزرگی دریافت کنند.
چرا در کشور ما واحدهایی که در بخش محصولات غذایی، شوینده و لوازم خانگی صاحب‌نام و در دنیا شناخته شده بودند در حال حاضر همگی با ورشکستگی مواجه شده‌اند و متاسفانه جایگزین نشده‌اند و اگر هم برند ایرانی به وجود آمده به‌سختی در بازار باقی مانده‌اند یا خارج از سیستم برندینگ شاهد فعالیت صنفی تحت عنوان کالای خارجی هستیم که تمام اینها نشانگر عدم حمایت دولت و نبود فرهنگسازی برای جذب اطمینان از دست رفته برند ایرانی است و نیازمند تغییر نگرش در سیاستگذاری و مصرف است.
**برای کسب اعتماد و ایجاد انگیزه خرید کالای ایرانی در مردم چه باید کرد؟
حمایت از شرکت‌های بزرگ و کمک به برندسازی تولیدات این شرکت‌ها نقطه عطف این مساله خواهد بود، حمایت از برندهای موجود، جلوگیری از نابودی برندهای گذشته همچنین فرهنگسازی برای معرفی این برندها و جلب اعتماد مردم می‌تواند در ایجاد انگیزه خرید کالاهای ایرانی اثر گذار باشد. وظیفه بخش تولید نیز کنترل کیفیت و نظارت بر استاندارد کالاهاست، همچنین وجود خدمات پس از فروش، تضمین فروش کالا، ماندگاری فروشنده در حمایت از کالا در بازار می‌تواند در جذب مصرف‌کننده تاثیرگذار باشد و فضای رقابت با محصولات غیرایرانی را ایجاد کند.
**علاوه بر ارتقای شاخص کیفیت و قیمت چه پارامترهایی برای رقابت با کالای خارجی لازم است؟ کشورهای پیشرفته برای رقابت ناپذیر‌بودن چه می‌کنند و چه درسی از آنها می‌توان گرفت؟
کشورهایی چون ویتنام، تایلند و سنگال که تا دو دهه اخیر هیچ‌سهمی از بازار جهانی به خود اختصاص نداده بودند و هیچ‌جایی از تجارت خارجی برای آنها متصور نبودیم، در حال حاضر تبدیل به مراکز تولید کالا و عرضه محصولات به جهان شده‌اند، با توجه به وجود این شرکت‌ها و ایجاد چنین شرکت‌هایی و نگاه به سابقه کشورهای مذکور متوجه عملکرد صحیح در جذب سرمایه‌گذار جهانی و ورود برندهای صاحب‌نام جهانی می‌شویم که با بهره‌وری از مزیت‌های موجود در کشور دست به تولید مشترک زده‌اند و با استفاده از منافع و مزیت‌های تولید در کشور چون درآمد سرانه، ایجاد اشتغال و انتقال دانش فنی و پیشرفت فناوری به توسعه اقتصادی کشور کمک کرده‌اند، یعنی به‌نوعی مشارکت در سرمایه‌گذاری سبب رشد این کشورها بوده است.
**به‌نظر شما چه راهکارهایی برای جذب سرمایه‌گذار خارجی وجود دارد؟
با بهبود محیط کسب‌و‌کار در کشور، بالا بردن رده‌بندی کشور در شاخصه‌های جهانی چون تسهیل قانون تجارت جهانی، ایجاد محیط مناسب برای کسب‌و‌کار، کاهش ریسک سرمایه‌گذاری و ایجاد ارتباطات بانکی با جامعه جهانی و ایجاد تعامل جهانی می‌توان به این مهم رسید.
