قیمت لوازم خانگی در چهار دهه گذشته؛
از یخچال ۲۰ هزار تومانی تا یخچال ۲۰ میلیون تومانی
عصر کالا- لوازم خانگی از جمله صنایعی است که به صورت مستقیم و غیر مستقیم به تغییرات قیمتی ارز وابسته است. چرا که عمده مواد اولیه این بازار از طریق واردات تامین می شود بنابراین هرگونه افزایش یا کاهش قیمت ارز مستقیما بر قیمت نهایی لوازم خانگی در ایران تاثیر گذار خواهد بود.
شنبه ۰۷ مهر ۱۳۹۷ - ۱۳:۳۰:۰۰
به گزارش پایگاه خبری «عصر کالا» به نقل از ایران، با توجه به اعمال تحریم های جدید ضد ایرانی توسط آمریکا و کنترل بازار ارز توسط دولت و در نهایت گران شدن قیمت ارز، مشکل تامین ارز مورد نیاز لوازم خانگی هم مزید برعلت شد تا قیمت لوازم خانگی در بازار داخلی به شدت افزایش یابد. گرانی لوازم خانگی خارجی تولید داخلی را هم تحت تاثیر قرار داد و به تبع آن گران شدن 40 تا 80 درصدی لوازم خانگی داخلی را در پی داشت.
این گرانی ها در حالی است که واردات لوازم خانگی هم با ارز دولتی انجام می گرفت و دولت 50 میلیون یورو برای واردات لوازم خانگی اختصاص داده بود با این وجود همزمان با موج گرانی ها برخی وارد کنندگان وفروشگاه ها از عرضه لوازم خانگی به بازار به بهانه گرانی و نبود کالا یا حتی توقف واردات خودداری می کنند که این موضوع باعث افزایش چند برابری قیمت لوازم خانگی در بازار شده است.
این افزایش یکباره قیمت ها همچنین موجب احتکار و ایجاد تقاضاهای کاذب در بازار لوازم خانگی شد و مجموع این عوامل شرایط رکودی در بازار لوازم خانگی را به وجود آورد.
چرا لوازم خانگی گران شد
در این باره رئیس اتحادیه فروشندگان لوازم خانگی می گوید: از یکم اردیبهشت امسال کالاهای تولید داخل بین 50 تا 80 درصد و کالاهای وارداتی حدود 40 تا 60 درصد رشد قیمت داشتهاند.
در این بین فروشندگان و تولیدکنندگان انگشت اتهام گرانی لوازم خانگی را به سوی یکدیگر نشانه رفته اند؛ از یک طرف فروشندگان می گویند که تولیدکنندگان با انبار کردن کالاهای خود و عرضه قطرهچکانی به بازار، شرایط را به سود خود پیش می برد و در مقابل تولیدکنندگان معتقدند چنین مسئله ای صحت ندارد و علت گرانی لوازم خانگی بالا رفتن قیمت مواد اولیه است.
سخنگوی انجمن صنفی تولیدکنندگان لوازم خانگی هم در ارتباط با افزایش قیمت لوازم خانگی می گوید: لوازم خانگی تولید داخل افزایش قیمت داشته اند که 9 درصد این افزایش قیمت ها مربوط به ارزش افزوده بود که قبلا توسط تولیدکننده پرداخت میشد. سه درصد مربوط به هزینه حمل و نقل است و 10 درصد نیز سود عامل فروش لحاظ شده است.
حمید رضا غزنوی با تاکید بر اینکه بازار بیش از این کشش افزایش قیمت را ندارد، ادامه داد: اینکه عنوان میکنند تولیدکننده کالا را به بازار نمیرساند، صحت ندارد؛ چرا که تولیدکنندگان هزینه روزانه دارند و باید از پس مخارج خود بربیاید و مطمئنا به نفع تولد کننده نیست که تولید نکند.
در سال ها و دهه های گذشته لوازم خانگی متناسب با نرخ تورم و شرایط اقتصادی کشور افزایش قیمتی را هم تجریه می کردند اما قیمت لوازم خانگی بخصوص لوازم برقی از اردیبهشت ماه سال 97 و همزمان با زمزمه های تحریم های دوباره ایران و همسو با نرخ دلار افزایش یافت به طوری که برخی از کالاها تا 80 درصد هم با افزایش قیمت مواجه بودهاند.
سیر تاریخی تامین و قیمت لوازم خانگی در ایران
طی دهه شصت در حالی که ایران درگیر جنگ تحمیلی هشت ساله بود جریان تامین کالا با استفاده از سهمیه بندی و کوپن و ... مدیریت می شد.
مشکل اساسی در این دوران نه قیمت که یافتن کالای خانگی بود. برای مثال برای خرید تلویزیون و یخچال در دهه شصت، لازم بود احراز شرایط صورت گیرد. برای این کار شورای مسجد محل تحقیق می کرد که متقاضی تلویزیون یا یخچال دارد یا نه و بعد صفحه دوم شناسنامه متقاضی را مهر میزد و متقاضی پس از واریز وجه به حساب شرکت پارس الکتریک یا ... معرفی میشد.
در آن زمان قیمت تلویزیون سیاه و سفید پرتابل پارس٢٣٤ ریال و تلویزیون رنگی ٢٦ اینچ ٩٧٣ ریال بود.
همانطور که گفته شد تامین جهیزیه در دهه شصت و دوران جنگ کار سختی بود و به طور کلی تولید کارخانه های لوازم خانگی با حواله توزیع می شد.
معمولا اگر کسی به هر دلیل برای تهیه جهیزیه حواله گیر می آورد و لازم نداشت آن را به قیمت بالاتری می فروخت. اگر خانواده عروس می توانست صبر کند که هیچ و گرنه مجبور بود حواله را در بازار بفروشد و با اضافه کردن پولی به آن کالای مورد نیاز خود را فوری تامین کند.
پس از پایان جنگ تحمیلی، با اجرای سیاست تعدیل اقتصادی نرخ تورم رو به افزایش گذاشت و در دهه هفتاد، این نرخ برای اولین بار پس از پیروزی انقلاب اسلامی رکورد شکست. این روند صعودی نرخ تورم در سال ها و دهه های بعد همچنان ادامه داشت و به تبع آن قیمت خدمات و کالاها مانند لوازم خانگی هم با افزایش همراه بود. به گونه ای که قیمت یخچال و تلویزیون و دیگر کالاهای خانگی در مقایسه با دهه شصت چندین برابرافزایش یافت.
گزارشی از میانگین قیمت کالاهای ایرانی و خارجی ویژه جهیزیه در بازار تهران در اواسط سال 1394 نشان می داد که در آن زمان خانواده عروس برای تامین جهیزیه در حد متوسط باید حداقل 12 تا 15 میلیون تومان هزینه کند.
اما سیر صعودی قیمت ها تا دهه 90 در بازار لوازم خانگی ارزش 15 میلیون تومان 13 سال قبل را به شدت کاهش داد به گونه ای که هم اکنون 15 میلیون تومان نه تنها کفاف یک سوم از هزینه خرید جهیزیه را نمی دهد که تنها می تواند قیمت یک کالا مانند یخچال فریزر باشد.
قیمت لوازم خانگی ایرانی و خارجی در دو دهه اخیر
قیمت لوازم خانگی درسال 84 هم نشان می دهد که به عنوان مثال قیمت انواع جاروبرقی بین 30 هزار تومان تا بیش از 400 هزار تومان بوده است در حالی که قیمت یک جارو برقی در سال 94 از 380 تا 1.2 میلیون تومان و در سال 97 قیمت جارو برقی از 800 هزار تومان برای برند های ایرانی تا 2 میلیون و 800 هزار تومان برای برند های خارجی است.
همچنین ماشین لباس شویی در سال 84 از 200 هزار تا 500 هزار تومان قیمت داشت که این رقم در سال 94، از 900 هزارتومان تا 1.6 میلیون تومان برای مدل های ایرانی و از 1.7 میلیون تا 4 میلیون تومان برای برند های خارجی در نوسان بود اما همین لباسشویی در سال 97 برای برند های ایرانی از 900 هزار تومان و برای برند های خارجی تا حدود 10 میلیون تومان در نوسان است.
قیمت یخچال نیز در سال 87 ، از 396 هزار تومان برای مدل های ایرانی تا 960 هزار تومان در نوسان بود که با افزایش قیمت ها در سال 94 به حدود 700 هزار تومان تا 3.7 میلیون تومان برای مدل های ایرانی و از 2.5 میلیون تا 11 میلیون تومان برای برند های خارجی رسید اما در سال 97 ، برای یخچال از 2 میلیون تومان برای تولیدات ایرانی تا 20 میلیون تومان برای یخچال های خارجی باید هزینه کرد.
اینفوگرافی ارزش 20 هزار تومان از دهه 40 تا 90 ( یخچال 20 هزار تومانی در سال 60)
برچسب ها
بازار لوازم خانگیصنعت لوازم خانگیقیمت لوازم خانگی