به گزارش پایگاه خبری «عصر کالا» به نقل از تعادل، براساس این سند منتشر شده از نظر جغرافیایی 9 مناطق استانی ایران را در بردارد. در حقیقت عمده تولید لوازم خانگی کشور، استان‌های تهران، اصفهان، کرمان، آذربایجان شرقی، خراسان رضوی و شمالی، گیلان، قزوین و البرز هستند. همچنین درباره تامین کالاهای و مواد اولیه این صنعت باید گفت که مواد اولیه این صنعت به جز کمپرسور یخچال و فریزر و برخی از قطعات الکترونیکی که در حال حاضر تولید داخل ندارند، مابقی نیز از منابع داخلی تامین می‌شود.

براساس نسخه دوم سند راهبردی وزارت صنعت، معدن و تجارت چشم‌انداز توسعه‌یی همچون «حفظ جایگاه دوم منطقه»، «ایجاد نام تجاری معتبر در جهان با تولید سالانه 16 میلیون دستگاه» و «صادرات 3 میلیارد دلار» تا افق سال 1404 هدف‌گذاری شده که به گفته کارشناسان؛ صنعت لوازم خانگی به عنوان الگوی پیشرو، مولد و موفق بخش خصوصی، از طریق ایجاد توانمندی‌ها و قابلیت‌های علمی و فنی می‌تواند در دستیابی به چشم‌انداز کشور ایفای نقش کند.

در نسخه دوم سند راهبردی وزارت صنعت، معدن وتجارت، 5 اهداف کلی در صنعت لوازم خانگی در نظر گرفته شده که از جمله می‌توان به «ایجاد حداقل یک نام و نشان تجاری در سطح بین‌المللی»، «ارتقای سطح کیفیت و استاندارد محصولات درسطح جهانی و رسیدن به مقیاس اقتصادی تولید»، «ارتقای سطح فناوری و دستیابی به فناوری‌های جدید و روز دنیا»، «افزایش صادرات» و «توسعه اشتغال پایدار» اشاره کرد.

از سوی دیگر، در نسخه پیشنهادی وزارت صنعت، معدن وتجارت برای صنعت لوازم خانگی، مهم‌ترین نقاط قوت و ضعف، فرصت‌ها و تهدیدها صنعت لوازم خانگی مطرح شده است. «وجود فناوری‌های نوین دنیا در زمینه برخی از محصولات این صنعت»، «تولید بخش عظیمی از مواد اولیه و اجزا و قطعات این صنعت در داخل کشور»، «وجود نیروی کار جوان، فعال و مستعد»، «وجود نیروهای متخصص موجود در زمینه‌های الکترونیک، مهندسی مکانیک و...» به عنوان 4 نقطه قوت در این صنعت مطرح شده است.

«پایین بودن بهره‌وری عوامل تولید»، «ضعف در تامین نقدینگی مناسب برای بنگاه‌ها»، «ضعف در فعالیت‌های تحقیق و توسعه»، «رقابتی نبودن قیمت محصولات»، «ضعف در مدیریت نشان تجاری»، «عدم اتصال سیستماتیک به تولیدکنندگان معتبر بین‌المللی»، «ضعف و عدم وجود ظرفیت‌های مناسب قطعه‌سازی در این صنعت» و «تعدد بنگاه‌ها و کوچک مقیاس بودن واحدهای تولیدی» از جمله 8 نقطه ضعف در توسعه این صنعت به شمار می‌رود؛ چرا که پایین بودن بهره‌وری عوامل تولید و رقابتی نبودن محصولات تولیدی غیرنفتی از جمله دو عامل مهم در عرصه تولید غیرنفتی به شمار می‌رود که با رعایت و برطرف‌سازی این موضوعات می‌توان به دنبال توسعه بازارهای منطقه‌یی و جهانی برای این صنعت بود.