راهنمای خرید اجاق گاز در بازار

عصر کالا- چندی پیش در یک جمع فامیلی، بحث داغی در گرفت اندرباب اجاق گاز یکی از آشنایان که گویا به تازگی آن را خریده است. گوینده، با آب و تاب فراوان چنان از شکل و شمایلش تعریف می کرد که انگار دارد قیافه یک آدم را توصیف می کند. همه در سکوت کامل، با دقت گوش می دادند،

راهنمای خرید اجاق گاز در بازار
نسخه قابل چاپ
يکشنبه ۱۹ دی ۱۳۹۵ - ۱۰:۵۰:۰۰

به گزارش پایگاه خبری «عصرساختمان» به نقل از روزنامه خراسان، تا وقتی که سخن از قیمت آن به میان آمد. چهره ها درهم رفت و صدایی به نماد تعجب از هرکس برآمد. یکی گفت: «این گازی که تو می گی با همچین قیمتی تو بازار نیست. مگه میشه؟» به خنده گفتم: «مگه داریم؟» دیگری با لحنی آمرانه جواب داد: «نه نداریم. گاز فردار با این قیمت گیر نمیاد. حتما» طرح«هست» ظرف چند ثانیه همهمه شد و موضوع بحث، همچون آبی روان تغییر جهت داد. هرچه تقلا کردم دیگر نتوانستم از معمای اجاق گاز «طرح» سردر بیاورم.

کمی بعد سوالی ذهنم را مشغول کرد: «مگر گاز هایی که الان در بازار می فروشند چند است که این یکی پیششان کم آورده؟» از آنجا که بنده اصولا به قیمت ها حساسم و باید از غایت هر چیز سردر بیاورم، راه بازار را در پیش گرفتم تا هم پاسخی برای معمایم بیابم، هم فی اجاق های گازی دستم بیاید و این شد دستاورد «دخل و خرج» این هفته:

اجاق گاز «فِر نَما»، ارزان تر از همه

تا چند سال پیش، سبکی از اجاق گاز در بازار یافت می شد که به «سه شعله» معروف بود. عموما روی کابینت یا کمد آهنی جا می گرفت و در عین کوچکی، از پس کار پخت و پز یک جماعت برمی آمد. این روز ها، به ندرت می توان «سه شعله» ها را با همان شکل قدیمی پیدا کرد. گاز های بزرگ فردار در طرح ها و مدل های بسیار متنوع، بازار را قبضه کرده اند. در «سرای بلور» مشهد، یک اجاق گاز بزرگ می بینم؛ پنج شعله است و دو تا فر دارد. با کنجکاوی در یکی از فر ها را باز می کنم و ناخودآگاه از دهانم می پردکه: «این که فر نیست! کابینت به جایش گذاشته اند»؟ فروشنده سریع به صحنه می آید و توضیح می دهد که این ها اجاق گاز های «طرح فر» هستند، رویشان یک گاز پنج شعله است و کابینت زیرین با الگوبرداری از اجاق های فردار ساخته می شود. اینجاست که جواب معمای مانده در ذهنم را می گیرم. تنوع در طرح و رنگ این دسته از گاز ها زیاد است و گاهی با انواع فردار واقعی، مو نمی زند. به گفته فروشندگان، این مدل ها هرساله «آپدیت» می شوند، مثلا «ولوم» ها که قبلا پلاستیکی بودند حالا استیل شده اند. تازه، صفحه دیجیتالشان هم بزرگتر شده! یکی از مغازه دار ها که چند مدل گاز طرح فر، برای فروش گذاشته، برند «پارمیدا» را پیشنهاد می دهد و ادعا می کند که در میان دیگر برند های این سبک، جزو بهترین هاست. به نظر می رسد گاز های طرح فر، همگی ساخت وطن اند و براساس نرخ این بازار، از 200 تا 700 هزار تومان فی می خورند. این تفاوت در قیمت، نه تنها به کیفیت خود گاز که به ظاهر کابینت زیرش هم ربط دارد.


نرخ «فردار» های واقعی، از کف تا میانه

اگر قرار است که اجاق گاز منزل، فر هم داشته باشد، بازه قیمت ها به حدی باز است که آدم را حسابی گیج می کند اما از آنجا که هر جیبی سقف خودش را دارد، بهتر است پایه یک انتخاب بر همین سقف گذاشته شود. بیش از 90 درصد اجاق گاز های فردار، ساخت ایران هستند. البته در برخی برند ها می توان رد پای قطعات خارجی را به وضوح دید. در این میان، «سینجر» یکی از قدیمی ترین و البته ارزان ترین برندهاست؛ از 1 میلیون تومان تا نهایت 1 میلیون و 400 هزار تومان. شاید یک دلیلش آن باشد که کارخانه سازنده، در نزدیکی مشهد واقع شده و خریدار پولی برای حمل کالا نمی دهد. البته نماینده فروش سینجر در سرای بلور، دلیل دیگری هم برای این ارزانی دارد: «سینجر« رویش باز»است، یعنی سود کمی رویش می کشند؛ فقط 50 هزار تومان. در صورتی که اجاق گاز باید 150 هزار تومان سود بکند» مدل های این برند، متنوع ولی از لحاظ کیفیت یکسان اند. تفاوت قیمت ها به اندازه یا تعداد فر و امکانات هر گاز برمی گردد. آقای فروشنده مدل «استار» از این برند را پیشنهاد می کند که 1 میلیون و 150 هزار تومان است. او امکانات مختلفش را برایم توضیح می دهد و می گوید: «همه چیزش OK است. یک گاز استاندارد برای منزل، بدون آن که هزینه اضافه بکنید. این جنس« نامبر وان»است.» در یک مغازه دیگر، اجاقی با نام «تاکنو گاز» می بینم که برند معروف «تکنوگاز» ایتالیا را تداعی می کند اما فروشنده می گوید که این برند کاملا ایرانی است: «سابقا قطعات تکنوگاز از خارج می آمد و« اسنوا»مونتاژ می کرد. ولی الان این گاز را کلا در ایران می سازند» گرچه نرخ مدل هایش متغیر است و در زمره برند هایی با قیمت مناسب قرار می گیرد. اجاق های فردار «اسنوا» کمی گران ترند و گاهی تا مرز 1 میلیون و 600 هزار تومان هم می رسند.

مغازه داری در پاساژ انقلاب مشهد معتقد است که به نسبت قیمت هایش، برند خوبی است: «تک و توک بینشان ممکن است بد دربیاید ولی کلا نمی توان گفت اسنوا برند بدی است» بخش لوازم خانگی فروشگاه «هایپر می» فقط اجاق گاز های «هاردستون» عرضه می کند. از هر طرح و رنگ و اندازه یک نمونه وجود دارد. رنج قیمت ها برای انواع پنج شعله فردار، 1 میلیون و 200 هزار تا 1 میلیون و 600 هزار تومان است. مسئول این قسمت می گوید که «هاردستون» برند معروفی است و فروش خوبی هم دارد. گویا پیشتر اجاق های «دوو» هم ارائه شده بود، ولی چون فروش نداشته، آن ها را جمع کرده اند. او اعتقاد دارد که سرشعله های «هاردستون» کیفیت خوبی دارند و وجود رویه های چدن، شست وشوی آن را راحت تر کرده است. در این بین، اجاق گاز هایی با نام های خارجی به چشم می خورند که گفته می شود برخی قطعاتشان از دیگر کشور ها می آید. نرخشان عموما بالاست و از دید عده ای در دسته اجاق های گران قرار می گیرند. یک مغازه در خیابان دانش شرقی، چند جور گاز «هیوندای» کنار هم ردیف کرده است. فکر نمی کردم این برند، اجاق گاز هم تولید کند. مدلی از آن، دو تا فر دارد با آپشن های زیاد. فروشنده یک میله فلزی و سیم های آویزان را نشانم می دهد و می گوید: «این سنسور، مخصوص پخت مرغ و کیک است. میله را داخل غذا می گذاریم و اگر حواسمان نبود، خودش حرارت را قطع می کند» قیمتش 1 میلیون و 700 هزار تومان است و نوع استیل آن 50 هزار تومان گران تر. مدل های دیگر که یک فر دارند و آپشن هایشان کمتر است، ارزان ترند. بگذریم که یک میله فلزی چطور می فهمد پخت غذا کامل شده، اگر شخص پزنده حواس مبارک را جمع کند، نه غذایش به باد می رود و نه پولش. همچنین، نمونه هایی از برند «ریبون»، «رومگا» و «پیلوت» در بازار به چشم می خورد که بازه نرخشان از 1 میلیون و 700 هزار تا 800 هزار تومان است.

لُژ نشین های بازار

در یکی از عمده فروشی های سرای بلور، وقتی از فروشنده درباره بعضی برند های مونتاژ ایران می پرسم، می گوید : حیف است که اجاق گاز های «آلتون» یا «لوفرا» را نخرید. چرا که به عقیده او آن ها «واقعا پدر و مادر دار هستند» قطعات هر دو برند از آلمان وارد و در کشور مونتاژ می شود. یک نمونه اجاق گاز سفید «لوفرا» در مغازه موجود است که 2 میلیون تومان قیمت دارد. مسئول فروشگاه، «لوفرا» را بیشتر قبول دارد و آن را با مارک ایرانی «اخوان» مقایسه می کند: «قطعات» اخوان«هم خوب است و در ایران اسمبل می شود، ولی فقط پنج سال ضمانت دارد. درحالی که« لوفرا»12 سال محصولش را گارانتی می کند. گاز اخوان به کیفیت لوفرا نمی رسد ولی گران تر است» به گفته او بازه قیمت اجاق گاز های اخوان 1میلیون و 900 هزار تا 2 میلیون و 200 هزار تومان است. این درحالی است که نرخ این برند در پاساژ انقلاب مشهد، بین 2 میلیون و 150 هزار تا 2 میلیون و 500 هزار تومان متغیر است. اغلب فروشندگان این بازار معتقدند که جدای از بحث تبلیغات، این محصول، آزمون خود را پس داده و طی چهار سال اخیر همه خریداران از آن راضی بوده اند.

یکی از آن ها به قیمت اجاق گاز های خارجی اشاره می کند و می گوید: «اخوان نه تنها قطعاتش را از ایتالیا می آورد بلکه ظاهر محصولاتش را هم مثل گاز های ایتالیایی می زند. چون پول گمرک نمی خورد قیمتش دو تا دو و نیم میلیون درمی آید  وگرنه گاز ایتالیایی وارداتی حدود 5 میلیون است» با این همه، بعضی سابقه کاری اخوان را پاشنه آشیل او می دانند. به باور آن ها، بسیاری برند ها در بازار از ابتدا در کار تولید اجاق های گاز بوده اند و در این زمینه تجربه دارند اما برند اخوان کارش را با تولید شیرآلات و سینک و هود آشپزخانه شروع کرد، سپس به ساخت انواع گاز رومیزی و بعد به اجاق گاز های فردار پرداخت. از دید آنان، سابقه یک برند امری موثر در کیفیت و کارایی محصول است که اخوان آن را ندارد. ناگفته نماند که در لا به لای این گفت و شنود ها، دخل و خرج، آماری هم از اجاق گاز های وارداتی گرفت. به گفته مسئولان فروش، قیمت آن ها از 4 میلیون تومان شروع شده و به سمت بالا تشریف می برد. مثلا یک نمونه گاز اصل ایتالیا 4 میلیون و 800 هزار تومان فی می خورد. در پاسخ به قیافه متعجب بنده، آقای فروشنده با خونسردی می گوید: «تازه این قیمت که برای گاز های خارجی چیزی نیست. بعضی از همکاران ما نمونه هایی تا 6 میلیون و 800 هزار تومان هم دارند».


فی بازار و جیب خریدار

قانونی بدون ماده و تبصره می گوید که اجاق گاز های تمام استیل گران ترین و انواع سفیدرنگ با رویه لعابی، ارزان ترین اند اما بحث تیپ و خوشگلی فقط یک روی سکه است. پس لطفا سکه را برگردانید و به موضوع مهم دیگری توجه فرمایید. استیل اصولا مقاومتر است و لعاب تمیز کردنش راحت تر. اگر گازی با رویه استیل می خرید هیچگاه آن را با وسیله زبر نخراشید چرا که همان خراش ها محل اصلی آلودگی می شوند. لذا به مشتریان وسواس تمیزی، خرید اجاقی با رویه لعابی پیشنهاد می گردد. اگر در خانه سولاردوم، مایکروویو یا آون دارید، می توانید گاز طرح فر بگیرید. یکی از فروشندگان عمده لوازم خانه، خرید هر دوی آن ها را «اسراف» می داند.

پس اگر مصرید که گاز فردار بخرید، دست کم سولاردوم را قلم بگیرید. البته بیشتر خریداران، گاز فردار را ترجیح می دهند. خانم ف. حصار می گوید که مایکروویو غذا را خشک می کند و نوع طبخش اصلا مطلوب نیست: «چون غذا در فر با آتش پخته می شود، بهتر در می آید. بعضی متخصصان هم درباره اثر مضر اشعه مایکروویوم هشدار داده اند. من مایکروویو را به کمد تبدیل کردم و فقط با فر آشپزی می کنم» از دیگر عوامل موثر بر قیمت اجاق گاز، زواید حاشیه آن است؛ مثل میله سنسور پخت، فر های مجزا از هم، شعله زمان دار که بعد از مدتی معین، خودش خاموش می شود و همین طور صفحات دیجیتال کذایی. تجربه های دیگر خریداران نشان می دهد که شکل و شمایل یا آپشن های اجاق گاز، هیچ اثری در وضعیت دستپخت شما ندارد. پس بهتر است برای خریدی به صرفه و با بیشترین بهره وری، از این به اصطلاح امکانات چشم پوشی کنید.

برچسب ها
پورسعیدخلیلی
مطالب مرتبط
مطالب مرتبط بیشتر