به گزارش پایگاه خبری«عصر اعتبار» به نقل از تعادل، حفظ امنیت گوشی روزبه‌روز اهمیت بیشتری می‌یابد و تولید‌کنندگان بزرگ موبایل برای تأمین هرچه‌بیشتر آن هزینه‌های فراوانی صرف می‌کنند. به عنوان مثال، سامسونگ برای تضمین امنیت گوشی به‌طور متوسط میلیون‌ها دلار درزمینه توسعه تکنولوژی‌های جدید هزینه می‌کند و سعی دارد کاربران را از این بابت خاطرجمع کند. اما اگر فکر می‌کنید هزینه‌هایی که برای حفظ امنیت گوشی‌ها انجام می‌شود، می‌تواند برای مقابله با تهدیدات کافی باشد، اشتباه می‌کنید. این هزینه‌ها موجب شده است در سال‌های اخیر، روش‌های سنتی تأمین امنیت گوشی مانند تعیین رمزعبور یا شماره شناسایی شخصی تا حدی به حاشیه رانده شود و روش‌های بیومتریک مانند استفاده از حسگر اثرانگشت یا تشخیص عنبیه چشم و اسکن ‌کردن صورت جای آن را بگیرد؛ اما در گزارش وب‌سایت اندرویداتوریتی به این موضوع پرداخته شده که این روش‌های جدید به‌اندازه روش‌های قدیمی در تضمین امنیت گوشی مفید نیستند. درواقع با وجود جذاب‌بودن روش‌های بیومتریک معرفی‌شده برای تأمین امنیت گوشی، بیانیه جدید سامسونگ، از این موضوع حکایت می‌کند که روش‌های جدید در مقایسه با روش‌های قدیمی، کمتر می‌توانند ضامن امنیت گوشی شما باشند. در بیانیه سامسونگ، به این موضوع اشاره شده است که به‌کمک برخی از قاب‌های شفاف گوشی یا محافظ‌هایی که برای جلوگیری از آسیب‌دیدن صفحه‌نمایش تلفن‌های همراه ساخته و در بازار فروخته می‌شود، می‌توان امنیت گوشی را در بسیاری از اعضای خانواده‌ گلکسی از جمله گلکسی اس10، گلکسی اس10پلاس، گلکسی اس 10 نسخه 5G، گلکسی نوت 10 و گلکسی نوت 10پلاس تهدید کرد و سیستم امنیتی حسگرهای اثرانگشت این محصولات را دور زد. درواقع مثل این است که شما با خرید محافظ صفحه‌ای دو دلاری، امنیت گوشی چندصد یا حتی بیش از هزاردلاری را به‌خطر بیندازید که رقم چشمگیری صرف فناوری‌های ایمنی به‌کار‌رفته در آن شده است؛ زیرا برای بازکردن قفل یکی از پرچم‌داران سامسونگ به داشتن چاپگر سه‌بعدی و دوربین گران‌قیمت و باکیفیت یا قالب‌های پیشرفته برای شبیه‌سازی اثرانگشت صاحب گوشی نیازی نیست و تنها به‌کمک محافظی ارزان‌قیمت می‌توان از موانع امنیت گوشی عبور کرد.

روش‌های قدیمی بهتر جواب می‌دهند

روش‌های بیومتریک حفظ امنیت گوشی در ابتدای کار هیاهوی فراوانی به‌پا کردند؛ اما در طول زمان، کاستی‌های آنها به‌تدریج آشکار شد؛ تا جایی که اکنون می‌توان ادعا کرد این روش‌های نوین چندان مطمئن نیستند. درمقابل، روش‌های قدیمی حفظ امنیت گوشی مانند تعیین رمزعبور یا شماره‌ شناسایی (PIN) اگرچه کمی دشوارترند، اما قابلیت اتکای بیشتری دارند و کاربردی‌تر هستند. یکی از دلایل این موضوع آن است که در روش‌های بیومتریک، مانند سیستم تشخیص صورت یا عنبیه چشم و حسگر اثرانگشت، به‌شکل ساده‌تری می‌توان صاحب گوشی را به باز‌کردن قفل و عبور از سیستم امنیت گوشی مجبور کرد. به عنوان مثال، نزدیکان شما می‌توانند با حیله‌گری گوشی موبایل را هنگام صحبت مقابل صورتتان بگیرند و قفل آن را بازکنند یا اینکه هنگام خواب به‌سراغتان بیایند و با استفاده از سیستم حسگر اثر انگشت حفاظ امنیت گوشی را پشت‌سر بگذارند. حتی گاهی اوقات، انجام این کار فقط با داشتن تصویری از صورت صاحب گوشی یا قاب سیلیکونی ساده نیز امکان‌پذیر خواهد بود، در‌حالی که به‌کارگیری چنین روشی ازطریق یافتن رمزعبور گوشی تا حدی دشوارتر است.

مزیت دیگر استفاده از روش‌های سنتی درمقایسه ‌با روش‌های بیومتریک در حفظ امنیت گوشی، قابلیت تغییر و بازیابی آنها است. به عنوان مثال، دارنده تلفن‌همراه هروقت امنیت گوشی خود را در خطر ببیند، می‌تواند رمزعبور خود را تغییر دهد؛ اما این کار درباره اثرانگشت یا ویژگی‌های صورت امکان‌پذیر نخواهد بود. درواقع، اگر اطلاعات بیومتریک حفظ امنیت گوشی لو برود، امکان تغییر آنها وجود ندارد و کار چندانی از صاحب گوشی برای مقابله با نفوذ هکرها ساخته نیست. با توجه به اینکه در‌حال‌حاضر گوشی موبایل به عنوان هویت افراد شناخته می‌شود و بسیاری از امور مالی و شخصی آنها ازطریق تلفن‌همراه انجام می‌شود، حفظ امنیت گوشی اهمیت بیشتری دارد و بنابراین، میزان کارایی روش‌های حفظ امنیت گوشی نباید فدای جذابیت و راحتی و پیشرفته‌بودن ظاهر آنها شود.

برای حفظ امنیت گوشی چه می‌توان کرد؟

در نهایت، در صورتی که نگران امنیت گوشی هوشمندتان هستید، راه‌های نه چندان دشواری وجود دارد که می‌توانید برای محافظت از آنها استفاده کنید. از جمله اینکه یک روش احراز هویت امن (از جمله استفاده از پسورد) را برای باز کردن قفل گوشی خود انتخاب کنید و در انتخاب پسوردها هم سعی کنید تنبلی را کنار بگذارید و از تعداد کاراکترهای بیشتر و ترکیبات پیچیده‌تری بهره بگیرید که نتوان به‌راحتی آن را رمزگشایی کرد. همچنین سعی کنید در گوشی‌های هوشمند از سیستم قفل مبتنی‌بر الگو استفاده نکنید، زیرا چنین الگوهایی در مقایسه با تعیین رمزعبور یا شماره شناسایی شخصی، امنیت کمتری دارند و احتمال بیشتری وجود دارد که سریع‌تر لو بروند. به عنوان مثال، برخی از افراد برای بازکردن قفل موبایل خود تصویری شبیه به حرف N را بر نمایشگر گوشی رسم ‌می‌کنند و چنین موارد مشابهی را به‌راحتی می‌توان در میان کاربران شناسایی کرد. از طرفی بهتر است هنگام فعال‌بودن بلوتوث یا استفاده از اینترنت‌های عمومی، از فعال‌کردن قابلیت‌هایی مانند قفل هوشمند پرهیز کنید، زیرا احتمال شناسایی رمز عبور شما در این حالت وجود دارد. سعی کنید پیش از خریدن گوشی جدید با سیستم‌های مختلف شناسایی صورت و تفاوت‌های موجود میان آنها آشنا شوید. از جمله گوشی‌هایی که از لیزر برای اسکن‌کردن چهره استفاده می‌کنند، از نظر حفظ امنیت گوشی در رتبه بالاتری درمقایسه ‌با محصولاتی قرار می‌گیرند که برای این کار فقط به دوربین جلو گوشی متکی هستند. همچنین اگر از گوشی‌های اندرویدی دارای سیستم‌عامل اندروید پای (نسخه 9) یا نسخه‌های جدیدتر استفاده می‌کنید، می‌توانید قابلیت قفل‌کردن (Lockdown Mode) را فعال کنید. با این کار، می‌توانید بسیاری از سیستم‌های بازکردن قفل گوشی را غیرفعال و تنها از سیستم رمزعبور یا شماره شناسایی شخصی (PIN) استفاده کنید. همچنین سعی کنید با تمام سیستم‌ها و قابلیت‌های حفظ امنیت گوشی خود آشنا شوید. برخی تلفن‌های همراه جدید امکان مخفی کردن تعدادی از اپلیکیشن‌ها یا محتویات موجود در گوشی را از طریق حسگر اثرانگشت فراهم می‌کنند. از طرفی سعی کنید ‌سراغ خرید آن دسته از محصولاتی بروید که سازندگان معتبرتر و شناخته‌شده‌تری دارند و مهم‌تر از همه به‌روزرسانی‌های امنیتی بیشتری برایشان عرضه می‌شود. و در نهایت اینکه تلاش کنید حفظ امنیت گوشی خود را جدی بگیرید و تنها به دورکردن آن از دسترس افراد غریبه اکتفا نکنید، زیرا احتمال هک شدن و به‌خطر‌افتادن امنیت گوشی از راه دور، بسیار بیشتر از زمانی است که گوشی شما به صورت فیزیکی در اختیار کسی قرار گرفته باشد.